ပြက္ပြက္ထေနတဲ့ေသြးေတြနဲ႔ ငါတုိ႔ဟာ လူငယ္

                         လူတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖုိးဟာ
                          သူျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊားေနတဲ့ေခတ္ႀကီးက
                          သူ႕ပုခုံးေပၚတင္ေပးလုိက္တဲ့ သမိုင္းတာ၀န္ကုိ
                          သူဘယ္ေလာက္သယ္ပုိးထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့အခ်က္နဲ႔တုိင္းတာရမွာ
                                                                       ( ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ )
                                     ----               ---             -----
                          ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကုိ ထပ္ခါထပ္ခါ ဆုိ
                          ငါတုိ႔ဟာ ပြက္ပြက္ထေနတဲ့ေသြးေတြနဲ႔ လူငယ္
                          အိပ္မက္ဖူးေတြ ပြင့္လာဖုိ႔
                          ေမွာ္ဆရာလုိ ပါးေတြေဖာင္းလုမန္းမႈတ္ေနစရာမလုိ
                          ကုိယ့္အစြမ္းကုိယ့္ဇနဲ႔အနာဂတ္သစ္ကမာၻဖန္တီးပစ္ႏုိင္စြမ္းရွိတာ
                          ေလာကေလဆန္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းထုိးခဲြမယ့္ ငါတုိ႔ အရြယ္...လူငယ္

                          ေဟ့.....
                          ကုိယ္ပုိင္ဆုိင္ရာ ရင္ဘတ္တစ္စုံစီေပၚမွာ
                          ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ ကုိယ္စီခုိင္ၿမဲစြာထုိးစုိက္
                          ေဟး.............ေကာင္းကင္
                          ငါတုိ႔လာတယ္
                          ငါတုိ႔လာခဲ့တယ္
                          ပြက္ပြက္ထေနတဲ့ ေသြးေတြကုိ တဂ်ဳံးဂ်ဳံးေမာင္းႏွင္ရင္း
                          ေဟး.........မည္းညစ္ညဳိပုပ္ေနတဲ့ေကာင္းကင္
                          သင့္ကုိ ခပ္မုိက္မုိက္ တုိက္ခ်ပစ္ဖုိ႔ ငါတို႔လာတယ္
                          ငါတုိ႔ လာခဲ့တယ္     ၊၊
                 
                          လူငယ္ဘ၀ဆုိတာ
                          အသည္းကဲြလြမ္းေဆြးဖုိ႔ သက္သက္မဟုတ္ေၾကာင္း
                          အလြမ္းသီခ်င္းေတြခ်ည္း သီေၾကြးဟစ္ေအာ္ဖုိ႔မဟုတ္ေၾကာင္း
                          ငါတုိ႔ဟာ ကုိယ့္သမုိင္းကုိယ္ အခမ္းနားဆုံးထြင္းထုလုိ႔ သက္ေသျပၾကမွာ
                          ဘယ္သူမေပးဘဲ ကုိယ့္တာ၀န္ကုိယ္ေက်ပြန္စြာယူ
                          အနာဂတ္သစ္ကုိ ႏွလုံးသားပုခုံးနဲ႔ထမ္းလို႔
                          ငါတုိ႔ေတြ ညီေစေနာ္ ညီေစ
                          တစ္စိတ္တစ္၀မ္းတည္း တစ္စုတစ္စည္းတည္း ညီေစကဲြ႕
                          ကုိယ့္အခြင့္အေရးကုိယ္ အသက္ထက္ပုိမခ်စ္ျမတ္တတ္လည္း
                          ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုလုိေတာ့ တြယ္တာၾကစုိ႔ကြယ္
                          ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ေကာင္းတဲ့အတိတ္သမုိင္းေၾကာင္းေတြ
                          ခါးသက္ျပတ္ရွလုိ႔
                          ဟုိး...........မွာ ၾကယ္ေတြေၾကြခဲ့ဖူးၿပီ
                          ကြယ္လြန္သူတုိ႔ရဲ႕ ၀ိညာဥ္ေတြကုိတုိးဖြဖြေမးၾကည့္
                           ေအာ္ျမည္ေနလိမ့္မယ္     .....( ဒီ ...မုိ....က....ေရ.....စီ  )
                           ဟုိး....မွာ တိမ္ညဳိတိမ္ပုပ္ေတြ ျပယ္လြင့္စျပဳၿပီ     
                           ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ .  ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့
                           လြန္ခဲ့ေလေသာ ၊ လြန္ခဲ့ၿပီးေတာ့ဆုိတာေတြဟာ
                           ပိန္းၾကာရြက္ေပၚမွာ တင္ခဲ့တဲ့ေရစက္ေတြမဟုတ္
                           ငါတို႔ဟာ ငါတုိ႔ႏွလုံးသားေတြ ပုတ္ႏႈိးလုိ႔သတိရၾကမယ္
                           အခုခ်ိန္မွာ..
                           ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအလံကုိ ေျဗာင္းဆန္ေအာင္လႊင့္ထူရင္း
                           လြတ္လပ္သံစဥ္ေတြ သီဖဲြ႕ၾကမယ္
                           ( ငါတုိ႔ဟာ လူငယ္   )
                           အမွန္တရားမ်ားထံ အိပ္မက္ေတြအပ္ႏွံလုိ႔
                           တုိ႔ေျမမွာ အေမႊးဆုံးပန္းေတြ ေ၀ေစမယ္
                           ( ငါတုိ႔ဟာ လူငယ္   )
                           ေဟ့.....
                           ေဟ့.........
                           ေၾကြးေႀကာ္သံေတြ တ၀ုန္း၀ုန္းထ
                           ယုံၾကည္ရာေတြ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္း
                            ရင္ကုိဖြင့္လုိ႔ အလင္းလက္ဆုံးေတာက္လဲ့ၾကမွာ
                           ငါတုိ႔ဟာ ပြက္ပြက္ထတဲ့ေသြးေတြနဲ႔လူငယ္
                           ကဲ...ေနာက္ကုိ လည္ျပန္ကာလွည့္ ၾကည့္စမ္း
                           ခ်ဥ္စုပ္စုပ္အတၱနဲ႔ ပုပ္ပြပြလူေတြ
                           ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲသူေျမေခြးအုိေတြရဲ႕ညဳိညစ္ညစ္ေျခရာေတြ
                           မေမ့ထားပစ္နဲ႔.......မေမ့ထားပစ္နဲ႔
                           ( လုံး၀မေမ့ထားပစ္နဲ႔     )
                           ငါတုိ႔ဟာ အိပ္မက္ေသေတြကို အသက္သြင္းၾကမယ့္ျခေသၤ့ပ်ဳိေတြလည္းျဖစ္ရဲ႕
                           နီျမန္းတဲ့၀တ္စုံေတြ၀တ္ၿပီး ငါတုိ႔လာၾကတယ္
                           ငါတုိ႔ရဲ႕လာျခင္းဟာ
                           ေျမျပင္ကုိ ငုံ႔နမ္းဖုိ႔မဟုတ္ဘူး
                           ေကာင္းကင္ကုိ ခူးဆြတ္ဖုိ႔ျဖစ္တယ္
                           လဲရင္ျပန္ထမယ့္ ေျခေထာက္ေတြနဲ႔
                           မနားစတမ္း ပ်ံခတ္ေနမယ့္ အေတာင္ေတြနဲ႔
                           ရဲရင့္ျခင္းလက္နက္ေတြ အျပည့္နဲ႔
                           ငါတို႔ လာတယ္
                           ငါတို႔ လာခဲ့တယ္     ၊၊
                           ပြက္ပြက္ထေနတဲ့ ေသြးေတြကို တဂ်ဳံးဂ်ဳံးေမာင္းႏွင္ရင္း
                           ငါတုိ႔ဟာ ကုိယ့္သမုိင္းကုိယ္ သန္႔ရွင္းစြာထုထြင္းၾကမွာ
                           အေမွာင္က်ဳတ္က်ဳတ္ေတြကုိ မ်ိဳ၀ါးရင္း
                           အလင္းသစ္ေတြ ေဖြရွာဖုိ႔အတြက္ လင္းပြင့္ရွင္သန္ၾကမွာ
                           ကမာၻေျမႀကီးကုိ တုန္ဟည္းလု ျဖတ္နင္းေလွ်ာက္လုိ႔
                           ကဲ....ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကုိပဲ ထပ္ခါထပ္ခါဆုိ
                           ပြက္ပြက္ထေနတဲ့ေသြးေတြနဲ႔ ငါတုိ႔ဟာ လူငယ္   ၊၊

                                                                                      ေမာင္ေရခ်မ္း
                                                                           ဖူးငုံ teen မဂဇင္း ၊ ဇန္န၀ါရီလ  ၂၀၁၃