Friday, March 9, 2012

ကဗ်ာဟာ ခါး ခါးလာ

     ေန႔သည္လည္းေကာင္း   ညသည္လည္းေကာင္း
       တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ တစ္ညထက္တစ္ည ၿငိမ္းခ်မ္းေစေၾကာင္း
       ဆုေတာင္းရင္းျဖင့္ ဒီကဗ်ာအဖြင့္ကုိစတင္လုိက္တယ္
       ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ ေမွာ္ဆရာရဲ႕လက္ထဲကေဆးေတာင္ေ၀ွးေလးလို
       တျဖည္းျဖည္း ေသးေကြးလာ
       အုိ….ကမာၻေလာက
       မီးေတာက္ေတြ ကင္းစင္လုိ႔ ၾကြရြလွပေနပါေစေတာ့

       အရာရာဟာ မႈန္ျပေ၀ရီလုိ႔ အေလအလြင့္ေခတ္ထဲ အလြင့္အေလမ်ားတယ္
       တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲတစ္ေနရာမွာ လဲြေခ်ာ္ေနတာ
       ေငးရင္းလြမ္းရင္း    ၊ လြမ္းရင္းေငးရင္းနဲ႔ အေလအလြင့္ေခတ္ထဲမွာ
       ျပာလဲ့အက္ရွလုိ႔ ေၾကကဲြေနရ
       ျခင္မတစ္ေကာင္သေႏၶေအာင္ဖုိ႔ ေသြးကုိအေရးတႀကီးလုိေနသလုိမ်ဳိး
       မုန္႔ဟင္းခါးစားၿပီး အပူတျပင္းေရငတ္ေနသလုိ
       ႏွလုံးသားေသြးထဲ ၊ ခႏၶာကုိယ္ထဲ ရင္ဘတ္ထဲ အိပ္မက္ထဲ
       အျပင္းအထန္ စဲြစဲြလန္းလန္းေတာင့္တေနတာ
       “တရားမွ်တ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔မေသြ ”
        “တရားမွ်တ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔မေသြ”