မိုးခေါင်ရေရှားဒေသမှ အော်သံများ: 2024

Sunday, April 7, 2024

အဲဒါ ....

ဒေ၀ကာယ နတ်ကိုယ်နဲ့

ကြာပွတ်ဒဏ်ကို နွေဦးရာသီမှာ

သစ်စေ့လေးတွေအစား ထမ်းပိုးခံစားလို့

ပြီးတော့ ...သက်တန့်ကို နမ်းဖို့

မိုးထိလု ၀က်သစ်ချပင်ကြီးရယ်

မြေကပ်မြက်ပင်လေးရယ်

ကျောက်မှုန့်နုနုလေးတွေပေါ် နှင်းရည်ပက်ဖြန်းရင်း

မေတ္တာကို ကိုယ်ထင်ပြတဲ့အရိပ်အဖြစ်

စပျစ်ရည်ထဲကနေ ပေါ်ထွက်လာခဲ့တယ်။ ။

မောင်ရေချမ်း

လူတစ်ယောက် တကယ် မရှိတော့တဲ့အခါ

မှတ်ဥာဏ်တွေထဲမှာ ...

သူ့အတွက် သီးသန့်ထားထားသလို နေရာလေးတစ်ခု

ကိုယ် မဖန်တီးဘဲ သူ့ဘာသာ ပေါ်လာလိမ့်မယ်။

မျက်ရည်အကြောင်း ရှည်ရှည်ရေးချင်ပေမယ့်

ဘ၀တိုတိုမှာ လိုင်းက တိုတယ်

ကဗျာကလည်း တိုပါတယ်

ကျနော် သတိရနေတာ မြို့ကြီးပြကြီးတစ်ခုက

"ငါ့ဆေးခန်းထဲမှာ သူ ဆုံးသွားတယ်" ဆိုတဲ့

ဆရာ၀န်တစ်ယောက်စကားနဲ့

သူ သိမ်းထားတဲ့ ဓာတ်ငွေ့ကာမျက်နှာဖုံးတစ်ခုပါပဲ ။ ။

မောင်ရေချမ်း