ေန႔သည္လည္းေကာင္း ညသည္လည္းေကာင္း
တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ တစ္ညထက္တစ္ည ၿငိမ္းခ်မ္းေစေၾကာင္း
ဆုေတာင္းရင္းျဖင့္ ဒီကဗ်ာအဖြင့္ကုိစတင္လုိက္တယ္
ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ ေမွာ္ဆရာရဲ႕လက္ထဲကေဆးေတာင္ေ၀ွးေလးလို
တျဖည္းျဖည္း ေသးေကြးလာ
အုိ….ကမာၻေလာက
မီးေတာက္ေတြ ကင္းစင္လုိ႔ ၾကြရြလွပေနပါေစေတာ့
အရာရာဟာ မႈန္ျပေ၀ရီလုိ႔ အေလအလြင့္ေခတ္ထဲ အလြင့္အေလမ်ားတယ္
တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲတစ္ေနရာမွာ လဲြေခ်ာ္ေနတာ
ေငးရင္းလြမ္းရင္း ၊ လြမ္းရင္းေငးရင္းနဲ႔ အေလအလြင့္ေခတ္ထဲမွာ
ျပာလဲ့အက္ရွလုိ႔ ေၾကကဲြေနရ
ျခင္မတစ္ေကာင္သေႏၶေအာင္ဖုိ႔ ေသြးကုိအေရးတႀကီးလုိေနသလုိမ်ဳိး
မုန္႔ဟင္းခါးစားၿပီး အပူတျပင္းေရငတ္ေနသလုိ
ႏွလုံးသားေသြးထဲ ၊ ခႏၶာကုိယ္ထဲ ရင္ဘတ္ထဲ အိပ္မက္ထဲ
အျပင္းအထန္ စဲြစဲြလန္းလန္းေတာင့္တေနတာ
“တရားမွ်တ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔မေသြ ”
“တရားမွ်တ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔မေသြ”