မုိင္တုိင္ႏွစ္ဆယ္ အြန္လုိင္းရသ၀တၳဳတုိ စုစည္းမႈ

အဓိကအားျဖင့္ ရန္ကုန္(Ocean ၊ Lion City, Taw Win, Asia Light စသည့္ စီးတီးမာတ္မ်ား အပါအဝင္ ) မႏၱေလး၊ ေတာင္ႀကီး၊
ေမာ္လၿမိဳင္၊ ေနျပည္ေတာ္ ၀ယ္ယူရရွိႏုိင္ေၾကာင္း ။  ။

အိမ္ျပန္မေရာက္ေသးတဲ့ ကဗ်ာဆရာ

၀ွစ္ခနဲ ၊ ၀ွီးခနဲ ျမန္ဆန္လာတယ္
မေန႔ကအလုပ္ေတြကုိ ဒီေန႔မွ ႏွစ္ရက္စာေပါင္းလုပ္ေနရရွာတဲ့ၿမဳိ႕
အဲဒီ့ၿမဳိ႕ႀကီးကုိ သူတိတ္တိတ္ေလး လြမ္းေနတယ္
မရယ္ၾကပါနဲ႔ ေက်းဇူးျပဳၿပီး မရယ္ၾကပါနဲ႔
ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ.........ေရ.........ေရ..........ေရငတ္လာတယ္ (သူေရငတ္လာတယ္)
ကဗ်ာဆရာဟာ သူမ်ားႏုိင္ငံမွာ ကုိယ့္ႏုိင္ငံအေၾကာင္းကဗ်ာေတြေရးရင္း
မနက္မနက္ဆုိ ဖုိသီဖက္သီထတယ္/အလုပ္ လုပ္တယ္/အြန္လုိင္းတက္တယ္
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ျမန္မာျပည္ေျမပုံကုိ ၾကည့္တယ္
မိသားစုေတြ ေနေကာင္း က်န္းမာေစေၾကာင္းဆုေတာင္းတယ္
ကပ်ာကယာဘ၀ေတြအေၾကာင္း သူကဗ်ာေရးတယ္
သူ႕ရင္ဘတ္သူခ်ဳိးၿပီး သူ႕လက္ဖ်ံရုိးေပၚမွာ သူပြင့္ခဲ့တယ္
ကြာလာလမ္ပူတဲ့ ၊စင္ကာပူတဲ့ ၊ ဒူဘုိင္းတဲ့

လမ္းႀကဳံရင္ လမ္းႀကဳံလုိက္ပါရေစ….ကမာၻသစ္

ခ်မ္းလို႔ တုန္ေနတာပဲ

အပူစီးေၾကာင္းေတြထဲမွာ ခ်မ္းေနတယ္

ကမာၻႀကီး မၿငိမ္းခ်မ္းဘူး

လက္နက္ေတြက သၾကားလုံးေတြလုိ ခပ္ေပါေပါျဖစ္လုိ႔

စစ္ျမင္းေတြ ပ်ံေနၾက

အစာေရစာ ေပးပါ ( အစာေရစာေပးပါ………အစာေရစာေပးပါ )

ႏုိင္ငံတကာသတင္းမွာ ေသြးေတြလွ်ံက်ေနတယ္

ဆိပ္ကမ္း

ေသာင္ထြန္းလာတယ္

ေသာင္ေတြသာထြန္းလာခဲ့တယ္

က်န္တာေတြက ဘာမွမထူးခဲ့ပါဘူး
ဒါနဲ႕႔ပဲ မိုးၿပိဳမွာေၾကာက္လို႕ ေျခေထာက္နဲ႕ကန္ထားတယ္
ဘာမွထူးလွတယ္လုိ႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး (မိုးက ျပိဳၿပီးသားပဲ )
လြမ္းရင္း လြမ္းရင္း တျဖည္းျဖည္းေလလြင့္လာ

ဆင္ေျခဖုံး

  သူတုိ႔ရဲ႕ျဖစ္တည္ျခင္းေတြက မျပင္ရေသးတဲ့လမ္းေလးလို

  ခ်ဳိင့္ေတြ ၊ခြက္ေတြနဲ႔ ညႈိးေရာ္ၾကမ္းတမ္းေနတာ

 

  ဒီရပ္၀န္းမွာေပါ့

  ဆဲသံ၊ဆုိသံေတြနဲ႔ စုိျပည္လင္းပြင့္

  တစ္ေယာက္ဒုကၡကိုတစ္ေယာက္ ေငးရီၾကည့္ရင္းအိပ္မက္ေသေတြဖြာရႈိက္ေနၾက

ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေရးတယ္/ေရးေနတယ္/ေရးခဲ့တယ္

အစာလုိ ေရလုိ ေနေရာင္ျခည္လုိ အၿမဲမျပတ္မွီ၀ဲခဲ့ပါတယ္
ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္သလုိလည္း ခ်စ္ျမတ္ခဲ့ပါတယ္
ကုိယ့္အရုိးကုိယ္ျခစ္ၿပီး ကမာၻကုိခ်စ္လို႔ေရးတယ္လုိ႔လည္း ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္စကားကုိ
(အက်ယ္ႀကီး ၊ အက်ယ္ႀကီး ) ဘယ္တုန္းကမွဟစ္ေအာ္မေျပာခဲ့ပါဘူး
မီးပူဘယ္ေလာက္တုိက္တုိက္ ျပန္႔မလာတဲ့အိပ္မက္ေတြ
ကမာၻႀကီးရဲ႕ေျခၾကားလက္ၾကားကေန ေလ်ွာခနဲ ၊ေလွ်ာခနဲ ထြက္က်သြားမႈေတြ

ေရႊအျမဳေတမဂၢဇင္း One minute interview

အခ်စ္ ကဗ်ာေတြ ေရးၿပီး ဂ်ာနယ္ စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚ ေရာက္ခဲ့ေပမဲ့ ရန္ကုန္ ကဗ်ာနဲ႔မွ မဂၢဇင္း စာမ်က္ႏွာ  ေပၚေရာက္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေရခ်မ္းက ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အတြက္ ေရႊအျမဳေတ စာေပဆုကဗ်ာ ဆုကို ရရိွခဲ့ပါတယ္။

ယံုၾကည္ရာကို ႐ိုး႐ိုးရဲရဲ ေရးထားတဲ့ ရန္ကုန္ ကဗ်ာနဲ႔ ဆုရတာေၾကာင့္ ၀မ္းသာပီတိ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေမာင္ေရခ်မ္းက ဆုိပါတယ္။

ရန္ကုန္ ကဗ်ာကို teen မဂၢဇင္းကို ဘယ္လုိေၾကာင့္ ပို႔ျဖစ္ခဲ့တာလဲ။

ကၽြန္ေတာ္က လူငယ္စစ္စစ္ျဖစ္လို႔ teen မဂၢဇင္းကို ပို႔ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

ရန္ကုန္ ကဗ်ာကို ေရးတဲ့အခါ ကိုယ္တုိင္ ျမင္ေတြ႕ ရမႈေတြကိုပဲ ေရးခ်ျဖစ္တာလား၊ တျခား သူေတြ
အေျပာ ပါေသးလား။

စစ္

့ျမင္ျမင္ရာ မီးေတာက္ေတြပဲ
စိတ္ေခါင္းတုိင္ေတြမွာ ေဒါသမီးခုိးေတြတေငြ႕ေငြ႕အူလုိ႔
ေလနီရုိင္းေတြ အၾကမ္းရင့္ဆုံးတုိက္ခတ္ေနတဲ့ကမာၻပ်က္
တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကုိ
တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္က
ေဒါသမ်က္လုံး အေမွာင္ဖုံးၿပီးၾကည့္တဲ့အခါ
ဆဲြမိဆဲြကိုင္ရာ ႏြယ္ျမက္ေတြဟာ ဓားေတြျဖစ္လာ
ဓား..........ေတြ......ျဖစ္........လာ......ခဲ့...       ၊၊             ၊၊

                                                 ေမာင္ေရခ်မ္း
                                            ပိေတာက္ပြင့္သစ္ စာေပအႏုပညာမဂၢဇင္း၊
                                                  အမွတ္(၄၇)။၂၀၁၂  

                                  

အခု ငါတုိ႔မုန္တုိင္းထဲမွာ

အခု ငါတုိ႔လႈိင္းၾကမ္းေလထန္မုန္တုိင္းထဲမွာ
(၁) ဘာမွအစုိးမရဘူး
ေလွပ်က္တစ္စင္း ပင္လယ္ကုိျဖတ္ေနဆဲ
တ၀ဲ၀ဲလည္ေနတဲ့ ၀ကၤပါထဲမွာ
အသက္ရွဴသံေတြက လႈိင္းလုံးေတြၾကားမွာ
ေျပးေျပးလႊားလႊား
(၂) အစုိးရတယ္ဆုိတာလည္း အစုိးမရဘူး
ျဖစ္တည္မႈေတြက ပိန္းၾကာရြက္ေပၚက ေရစက္ေတြလုိ
အခ်ိန္မေရြးေလွ်ာခနဲ ၊ေလွ်ာခနဲ က်သြားႏုိင္တယ္
(၃) အဆုိးေတြပဲ ရေနတာ (တကယ့္ အဆုိးေတြပဲ)
အခု ငါတုိ႔မုန္တုိင္းထဲမွာ..
ယုံၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေရးထုိးထားတဲ့
အိပ္မက္ဒုိင္ယာရီေလးေရ...........
ေၾကကဲြစာလုံးေတြနဲ႔ ရႈိက္ႀကီးတငင္ငုိခ်လုိက္ပါေတာ့
အခု ေရတြင္းတူးေနပါသလား
ေနာက္ေတာ့လည္း ညဳိပုပ္ပုပ္ေရေတြ ဒလေဟာ
ထြက္....က်.........လာ.......ဦး............မွာ.....၊၊
                        
                                                   ေမာင္ေရခ်မ္း
                                        ( Hello အႏုပညာဂ်ာနယ္ ၊Vol,3 .Issue 42 )

ပြက္ပြက္ထေနတဲ့ေသြးေတြနဲ႔ ငါတုိ႔ဟာ လူငယ္

                         လူတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖုိးဟာ
                          သူျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊားေနတဲ့ေခတ္ႀကီးက
                          သူ႕ပုခုံးေပၚတင္ေပးလုိက္တဲ့ သမိုင္းတာ၀န္ကုိ
                          သူဘယ္ေလာက္သယ္ပုိးထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့အခ်က္နဲ႔တုိင္းတာရမွာ
                                                                       ( ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ )
                                     ----               ---             -----
                          ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကုိ ထပ္ခါထပ္ခါ ဆုိ
                          ငါတုိ႔ဟာ ပြက္ပြက္ထေနတဲ့ေသြးေတြနဲ႔ လူငယ္
                          အိပ္မက္ဖူးေတြ ပြင့္လာဖုိ႔
                          ေမွာ္ဆရာလုိ ပါးေတြေဖာင္းလုမန္းမႈတ္ေနစရာမလုိ
                          ကုိယ့္အစြမ္းကုိယ့္ဇနဲ႔အနာဂတ္သစ္ကမာၻဖန္တီးပစ္ႏုိင္စြမ္းရွိတာ
                          ေလာကေလဆန္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းထုိးခဲြမယ့္ ငါတုိ႔ အရြယ္...လူငယ္

ကဗ်ာဟာ ခါး ခါးလာ

     ေန႔သည္လည္းေကာင္း   ညသည္လည္းေကာင္း
       တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ တစ္ညထက္တစ္ည ၿငိမ္းခ်မ္းေစေၾကာင္း
       ဆုေတာင္းရင္းျဖင့္ ဒီကဗ်ာအဖြင့္ကုိစတင္လုိက္တယ္
       ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ ေမွာ္ဆရာရဲ႕လက္ထဲကေဆးေတာင္ေ၀ွးေလးလို
       တျဖည္းျဖည္း ေသးေကြးလာ
       အုိ….ကမာၻေလာက
       မီးေတာက္ေတြ ကင္းစင္လုိ႔ ၾကြရြလွပေနပါေစေတာ့

       အရာရာဟာ မႈန္ျပေ၀ရီလုိ႔ အေလအလြင့္ေခတ္ထဲ အလြင့္အေလမ်ားတယ္
       တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲတစ္ေနရာမွာ လဲြေခ်ာ္ေနတာ
       ေငးရင္းလြမ္းရင္း    ၊ လြမ္းရင္းေငးရင္းနဲ႔ အေလအလြင့္ေခတ္ထဲမွာ
       ျပာလဲ့အက္ရွလုိ႔ ေၾကကဲြေနရ
       ျခင္မတစ္ေကာင္သေႏၶေအာင္ဖုိ႔ ေသြးကုိအေရးတႀကီးလုိေနသလုိမ်ဳိး
       မုန္႔ဟင္းခါးစားၿပီး အပူတျပင္းေရငတ္ေနသလုိ
       ႏွလုံးသားေသြးထဲ ၊ ခႏၶာကုိယ္ထဲ ရင္ဘတ္ထဲ အိပ္မက္ထဲ
       အျပင္းအထန္ စဲြစဲြလန္းလန္းေတာင့္တေနတာ
       “တရားမွ်တ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔မေသြ ”
        “တရားမွ်တ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔မေသြ”

ရန္ကုန္

အဓိက မွာခ်င္တာ ေတြ႕ရာ မစားနဲ႔
ယင္နားစာေတြ ေပါတယ္ ၀မ္းပ်က္ေလွ်ာျဖစ္ဖုိ႔ လြယ္တယ္
လမ္းေဘးဆုိင္ေတြ ေပါတယ္
ဖိနပ္ အေဟာင္းေတြ စီးၿပီး လမ္းႀကီးႀကီး ေလွ်ာက္သူေတြေပါတယ္
လမ္းေတြေပါသေလာက္ ခ်ဳိင့္ေတြလည္းေပါတယ္

ေပါတယ္... ေပါတယ္
လူေတြ ေပါတယ္
လမ္းေတြ ေပါတယ္
ကားေတြ ေပါတယ္
စိတ္ကုိ သတိဆြဲထား

အတိတ္

   ၿပီးခဲ့ၿပီးၿပီ
   စာရြက္ေတြ၀ါက်င့္လို႔ ေနာက္ဆုိေၾကသြားေတာ့မယ္
   အခုေတာ့လည္း ဒီဇာတ္လမ္းမွာ သူဟာဇာတ္လိုက္
   ေနာင္တစ္ခ်ိန္စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ မင္နီေတြနဲ႔နာမည္ႀကီးဦးမွာ    ၊၊       ၊၊

                                                                    ေမာင္ေရခ်မ္း

မအကၡရာ

 ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကုိခဲြၾကည့္မည္ဆုိပါကမမဟူေသာအကၡရာေလးကုိ တခမ္းတနား   ထုထြင္းထားေၾကာင္း    ျမင္ေတြ႕ ရမည္ ျဖစ္သည္....၊၊

                  ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ညႈီစုိ႔ပုပ္သုိးသြားေသာႏွလုံးသားသည္ အိပ္မက္ထဲမွာသူ႕ကုိျမင္ေတာ့ျပန္ၿပီး    လန္းဆန္းလာ တတ္ၿမဲျဖစ္သည္ ၊၊တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆုိသည္မွာ ေဖာက္လဲြေဖာက္ျပန္ႏုိင္လွေသာ ရာသီဥတုလုိသာျဖစ္သည္ ၊၊ ခန္႔မွန္း၍ ခက္လွပါသည္ ၊၊ နမ္းရႈိက္ခြင့္မရွိခဲ့ေသာ ပါးျပင္ကုိလြမ္းေနသူအား မုိက္မဲသူအျဖစ္ သတ္မွတ္မည္ဆုိပါက   ကၽြန္ေတာ္သည္လူမုိက္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္၊၊သိမ္းထားခြင့္မရ ခဲ့ေသာမ်က္ႏွာလွလွေလးကုိႏွလုံးသားထဲတြင္သိမ္းဆည္းထားမိသူအားရူးသြပ္သူအျဖစ္ေျပာၾကမည္ဆုိပါက   ကၽြန္ေတာ္ရူးခဲ့မိပါသည္ ၊၊ဆုပ္ကုိင္ခြင့္မရခဲ့ေသာ လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးမ်ားကုိ တမ္းတေနမိသူအား အဓိပၸါယ္မဲ့သည္ဟုယူဆၾကမည္ဆုိပါက ကၽြန္ေတာ္အဓိပၸါယ္မဲ့စြာရင္ခုန္ခဲ့ပါသည္ ၊၊
  မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသားသည္ အေ၀းအရပ္သုိ႔ လြမ္းတတ္ေနခဲ့ၿပီျဖစ္သည္၊ ႏွလုံးသားကုိ တူးဆြၿပီးအတိတ္ကုိ ျပန္တမ္းတမည္ဆုိပါက ေပ်ာ္စရာအတိႏွင့္ေန႕စဲြမ်ားပင္ျဖစ္ခဲ့ပါသည္ ၊၊

ထာ၀ရျဖစ္ေသာ

                           တိမ္လႊာပြင့္ထပ္   အိပ္မက္ေရြ႕လ်ား
                           ခံစားျမင့္သစ္       အခ်စ္ျဖစ္လာ
                            ေ၀ဆာေမြးဖြား     ေန႔မ်ားညမ်ား
                            သူ႕ထံပါးသုိ႔      ၊၊

ထီးေလးတစ္လက္

ကုိရီးယားမင္းသားရိန္းက ခ်စ္ေရးလုိက္ဆုိသည္။ ကၽြန္မေျခေလးေဆာင့္ၿပီး စိတ္ဆုိးဟန္ျပဳကာ သူ႕ေရွ႕မွ ထြက္လာခဲ့သည္.။သူက     အူးလ်ားဖားလ်ားေျပးလုိက္လာၿပီး   ကၽြန္မေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဒူးေလးေထာက္ခ်ၿပီး 
ခ်စ္စကားကုိ ခခယယေျပာျပန္သည္.။ကၽြန္မလည္း  ခပ္ၿမဴးျမဴးေလးျပဳံးၿပီး အေျဖျပန္ေပးလုိက္သည္။သူလည္း
စားခ်င္ေသာမုန္႔ကိုရသြားသည့္ကေလးေလးတစ္ေယာက္၏အေပ်ာ္မ်ဳိးျဖင့္ ေပ်ာ္သြားသည္.။ၿပီးေနာက္
ကၽြန္မတုိ႔နွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္တဲြၿပီး ေလွ်ာက္လည္ၾကသည္..။ဇိမ္ခံသေဘာၤၾကီးမ်ား ၊အဆင့္ျမင့္ဟုိတယ္ၾကီးမ်ားေပၚမွာ ေပ်ာ္ခ်င္တုိင္းေပ်ာ္ၾကသည္.။စတုိးဆုိင္တစ္ဆုိင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ သူက ကၽြန္မကုိ“ဘာလုိခ်င္သလဲ”ဟုေမးသည္.။ကၽြန္မကအသည္းပုံေလးေတြပါသည့္ခရမ္းေရာင္ထီးလွလွေလး  တစ္လက္ကုိလက္ညႈိးထုိးျပမိသည္။သူ၀ယ္ေပးေတာ့ ကၽြန္မအလြန္အမင္းေပ်ာ္သြားသည္......။


                                @   @  @                     @  @   @                               @  @  @
                      “ သမီး...၊ထေတာ့ ...ထေတာ့ ၊၊ ေလးနာရီေတာင္ ထုိးေနၿပီ၊၊သုံးနာရီခဲြေလာက္ထပါဆုိတာကုိ..၊
                        အၿမဲတမ္း ႏႈိး ႏႈိးေနရတယ္ေနာ္..။ဟင္း..၊အိပ္ေနလုိက္တာမ်ား ...။ငါ့မွာေတာ့မုိးေတြရြာတာနဲ႔
                       တစ္ညလုံး မအိပ္ရေသးဘူး ၊၊ဟိုနား မုိးယုိတာကုိခံလုိက္ ၊ ဒီနား ယုိတာကုိခံလုိက္နဲ႔ ၊၊ တစ္ည
                        လုံးမအိပ္ရေသးဘူး ညည္းမွာေတာ့  ဇိမ္နဲ႔ကုိ အိပ္ေနလုိက္တာေနာ္..။ ဟဲ့...ထေတာ့ဆုိ...။ ”

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး

တစ္ဦးေမတၱာ
တစ္ဦးမွာျဖင့္
ေမတၱာရနံ႔
ထုံေမႊးပ်ံ႕လ်က္
ေျမႏွံ႔ေ၀ဆာ
ျဖစ္တည္ပါေသာ္
ကမာၻေျမျပင္
လူ႕ရပ္ခြင္သည္
စည္ပင္သာယာ
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာျဖင့္
သာယာေနမည္
ျဖစ္ပါသည္၊၊             ၊၊
                                  ေမာင္ေရခ်မ္း
                            Youth magazine,ဒီဇင္ဘာလ ၊ 2010 ခုနစ္

သားေကာင္

   သူ႕လက္ထဲမွာ  …အဆိပ္လူးၿမား

    ကုိင္စဲြထား..မွန္းသိရက္နဲ႔ကုိ
    ပုိက္ကြန္ထဲ …ရဲရဲ၀င္တုိးခဲ့တာပါ…။

   ေအာင္နုိင္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕မထီၿပဳံး
   ငါ့အရႈံးကုိ ..ငါလက္ခံတယ္
   မုဆုိးက …လွေတာ့
   ငါကုိယ္တုိင္က သားေကာင္ၿဖစ္ခ်င္ခဲ့မိတာပါ….။

                                                 ေမာင္ေရခ်မ္း
                                       သရပါ မဂၢဇင္း ဒီဇင္ဘာလ ။ ၂၀၁၁

ဂႏ ၱ၀င္ျပႆနာ

               တိမ္တစ္အုပ္ကုုိ ..ထမင္းတစ္ဆုပ္အၿဖစ္
               စိတ္ကူးထဲမွာ  လုပ္ၾကည့္တယ္..
               ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္က .၀ုိးတ၀ါး ..
               တိမ္ၿဖဴေတြလုိ ၿပယ္လြင့္သြားတယ္….။

              ကုိယ့္၀မ္းဆာေနတာ…ကုိယ္သာသိေတာ့
              အစာအိမ္ကုိ  က်ဥ္းပစ္ခ်င္မိရဲ႕…။

                                                     ေမာင္ေရခ်မ္း

ေလာကဖဲ၀ုိင္း

---ေလာကဓံဒုိင္ကုိ ဘယ္လုိမ်ားႏုိင္ နူိင္မလဲ..
    အပုံၾကီးႏုိင္လုိက္ ..
     ၿပီးေတာ့ ထုိးေကၽြးလုိက္
     အစားခံရလုိက္နဲ႔ပဲ
     မုန္႔လုံးကုိ စကၠဴကပ္
     ခ်ာလပတ္ရမ္း
      တကယ္တမ္း ...စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့
     ရယ္စရာေတာ့ အေကာင္းသား...
     ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း...
    ဗလာနဲ႔ပဲ အိမ္ၿပန္ရမွာ မဟုတ္ပါလား...။

                                                                    ေမာင္ေရခ်မ္း
                                                           Youth magazine/March/2012 

- လျှာနဲ့သွား -

သူ ဘယ်လိုများ ပခုံးကိုဆွဲခါရင်း ပန်းကန်တွေကို 

ရိုက်ခွဲလိုက်သလဲ ဆိုတာပဲ ကျနော် စဉ်းစားနေမိတယ် 

သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက်က အမြဲရန်ဖြစ်နေကျနဲ့ 

တူပါတယ် ရန်ဖြစ်တာနဲ့ နေသားကျနေလို့လား မသိဘူး 

ဝါရင့်ရန်ဖြစ်သမားတွေလို လေသံ၊ မျက်နှာထားတွေနဲ့ 

ငေးကြည့်နေရတဲ့သူအဖို့ ရသအဖုံဖုံ ဖြစ်လာစေတယ် 

မိန်းမလုပ်တဲ့သူကလည်း မိန်းမပဲ 

ယောင်္ကျားလုပ်တဲ့ သူကလည်း ယောင်္ကျားပဲ 

ယောင်္ကျားနဲ့ မိန်းမ ဖြစ်လာအောင် လုပ်ကြတာလည်း 

ယောင်္ကျားနဲ့ မိန်းမပဲ

ယောင်္ကျားလုပ်တဲ့သူက ပထမတော့ "ငါ အလုပ်တွေ တအားများပြီး မေ့သွားတာပါဟာ" ဆိုပြီး တောင်းပန်သေးတယ်

 ဒါပေမဲ့ မိန်းမဖြစ်သူက . . .

"မဟုတ်ပါဘူး ...နင် နင့်ဘော်ဒါတွေဆီမှာ ဖင်ပတ်ခံနေတာ မဟုတ်လား" လို့ ပြန်ပြောလာတော့ ဒေါကန်သွားတာပေါ့

 "ပန်းချီကားထဲက အနီရောင်ရဲတိုက်ကြီးမှာ နင့်စပက်ကို ရေသွား ဆေးနေလိုက်ပါလား ၊ ငါ့ကို နင့်အဖေလိုများ မှတ်နေလား ၊ နင့်အဖေကမှ ငါနဲ့နင် မင်္ဂလာဆောင်တဲ့နေ့မှာပဲ ငါ့ဂွေးစိကို လာကိုင်တာလေ ...ကိုယ့်သမက်ကိုတောင် သူငယ်ထောင်ချင်တဲ့ စောက်အဘိုးကြီး၊ အဲဒီအဘိုးကြီးရဲ့သုတ်ကနေ ထွက်လာတဲ့ နင်က ဒီလိုအတွေးမျိုးတွေ ရှိနေတာ ငါ မအံ့သြတော့ပါဘူး" ဆိုပြီး စကားအရှည်ကြီးပြောပြီး သူ့မိန်းမရဲ့ဒေါသကို ဆွတယ် ဒါပေမဲ့ သူ့မိန်းမက လုံးဝအေးဆေးပဲ ပြန်ရန်တွေ့မယ့်အစား လူသတ်ပြီး ဓားရေဆေးနေတဲ့ လေသံမျိုးနဲ့ "ဟုတ်ကဲ့ရှင့်"လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် 

ပြီးတော့ သူ့ယောင်္ကျားကို စောက်ဖက်လုံးဝ မလုပ်တဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့ ဖုန်းကို ပွတ်နေတယ် အဲဒါနဲ့ မိန်းမလုပ်သူရဲ့အနားကို ကပ်သွားပြီး ပခုံးကို ဆွဲခါရင်း "ဟဲ့ ...ကျက်သရေမရှိတဲ့ကောင်မ၊ ဖာသည်မ ...နင့်ကို ဂွေးချောင်းရှည်တဲ့ ငါ့သူငယ်ချင်းနဲ့ ခေါ်ကျုံးခိုင်းရမလား" လို့ ယောင်္ကျားလုပ်တဲ့သူက စိတ်တိုပြီး ပန်းကန်ကို ရိုက်ခွဲရင်း ပြောတော့လည်း "ဟုတ်ကဲ့ရှင့်" တဲ့။ 

                                                              မောင်ရေချမ်း