Tuesday, February 11, 2014

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃ ( သို႕မဟုတ္) ဘယ္ေတာ့ျဖစ္ျဖစ္ေရးလုိ႕မဆံုးတဲ့ကဗ်ာ !






ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၄
ဗယ္လင္တုိင္းေဒးလား သိပ္စိတ္မ၀င္စားဘူး
ေဟ့ သူငယ္ခ်င္း ရင္ဘတ္ကုိ ေနာက္ျပန္ေခါက္လုိက္
ကက္သလစ္ဘုန္းေတာ္ၾကီး စိန္႕ဗယ္လင္တုိင္းက စံုတြဲေတြကုိပဲ ခုိးလက္ထပ္ေပးခဲ့တာ
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃ ကေတာ့
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အားလံုးကို အေမွာင္ထဲကေန ဆြဲထုတ္လုိ႕
အမွန္တရားနဲ႕ ေပါင္းဖက္ရေအာင္ ေျဗာင္လက္ထပ္ေပးခဲ့တာ
တရားမွ်တမႈနဲ႕ ေပါင္းဖက္ရေအာင္ ေျဗာင္လက္ထပ္ေပးခဲ့တာ
လြတ္လပ္ေရးနဲ႕ ေပါင္းဖက္ရေအာင္ ေျဗာင္လက္ထပ္ေပးခဲ့တာ
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ ဆုိတဲ့ ‘ ျပည္ေထာင္စု’ ကုိလည္း
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အားလံုးအတြက္ ေကာင္းကင္တစ္ခုအျဖစ္ ထားခဲ့ေပါ့
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ ကုိရဖုိ႕အတြက္
သူ႕ရဲ႕ တကၠနစ္က ရုိးသားမႈပဲ
ျပည္ေထာင္စုတစ္ခုရေအာင္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္လုိ႕
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အားလံုးအတြက္ တာရွည္ခံမယ့္ ေပါင္မုန္႕တစ္လံုးကို ဖုတ္ေပးခဲ့တာ

အဲဒီ ၁၃ ေပါ့
၁၉၁၅ ရဲ႕ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃
နယ္ခ်ဲ႕ကို ျဂိဳလ္ေမႊဖုိ႕
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အတြက္ေတာ့ အသာယာဆံုး ျဂိဳဟ္ၾကီးတစ္ခု တည္ေဆာက္ေပးဖုိ႕
သူ႕အသား သူလွီးလုိ႕ က်ေနာ္တုိ႕ လုိခ်င္တဲ့ ခရီးကို ခြံ႕ေကၽြးဖုိ႕
သူ လာခဲ့ပါတယ္

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃
ဘယ္ေတာ့ျဖစ္ျဖစ္ ခလုတ္ဖြင့္စရာမလိုဘဲ လင္းေနတဲ့ မီးေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းပဲ
သူ႕ကုိ ငယ္ငယ္က ေဟာကိန္းထုတ္တာက
“ ဆူဆူပူပူနဲ႕ အက်ိဳးေပးမယ့္ ကေလး”တဲ့
ၾကီးလာေတာ့ သူေျပာတာက
“လြတ္လပ္ေရးရဖုိ႕ နည္းေအးေအးနဲ႕ မရရင္ ရတဲ့နည္းနဲ႕လုပ္ရမယ္”တဲ့
သူပုန္ဘယ္လုိထ,ရမလဲပဲ ေခ်ာင္းေနခဲ့တာ
ၾကယ္ေတြကုိ ဘယ္လိုထုိးေကာ္ခ်ရမလဲပဲ ေတြးေနခဲ့တာ

“ဒီမုိကေရစီ ၀ါဒသာ လြတ္လပ္ေရးနဲ႕ ဆီေလ်ာ္တယ္
အဲဒါေၾကာင့္ ဒီ၀ါဒကုိသာ က်ေနာ္တုိ႕ ရည္ရြယ္ရမယ္”တဲ့
ေျပာခဲ့တယ္ သူက

“တုိင္းျပည္လူထုက မၾကည္ညိဳဘူးလုိ႕
သိလာတဲ့တစ္ေန႕မွာ တြယ္ကပ္မေနဘူး၊ ထြက္ေပးမယ္” တဲ့
ေျပာခဲ့တယ္ သူက
အျမဲ သူ႕ႏႈတ္ထြက္စကားေတြက ပ်ားရည္မပါဘူး
မုသားမဆုိဘူး
သူ႕ရုပ္ပံုလႊာကို ဆရာၾကီး ဒဂုန္တာရာ ပီျပင္ေအာင္ေရးခဲ့ပံုက
“သူသည္ ရုိင္း၏။ ၾကမ္း၏။ ေၾကာင္၏။ ကိစၥမရိွ။
သူသည္ ဧည့္ခန္းေဆာင္မွ ဂုဏ္သေရရိွ လူၾကီးလူေကာင္းမဟုတ္”တဲ့
အဲဒီလုိလူကပဲ ေနမ၀င္အင္ပါယာရဲ႕ ေနလံုးၾကီးကုိ ရုိက္ခြဲခဲ့တာ
အဲဒီလုိလူကပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕လုိခ်င္တဲ့ အကုိင္းကုိ ခ်ဳိင္ေပးခဲ့တာ

သူေျပာခဲ့တာက
“ေခါင္းေဆာင္ လုပ္တဲ့သူေတြက အသက္စြန္႕သင့္တဲ့ေနရာမယ္ စြန္႕ရဲရမယ္” တဲ့
ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ
အရြယ္ေကာင္းတုန္းမွာ ေလာက္ေတြလုိ က်ည္ဆန္ ၁၃ေတာင့္က သူ႕အသက္ကုိ လုခဲ့ေပါ့
ႏုိင္ငံၾကီးကို (စိတ္မခ် လက္မခ်) ထားသြားခဲ့ေပါ့
ကဗ်ာဆရာေတြက ကဗ်ာဖြဲ႕ျပီး သူ႕ကုိ လြမ္းၾက
စာေရးဆရာေတြက စာေရးျပီး သူ႕ကုိလြမ္းၾက
ပန္းခ်ီဆရာေတြက ပန္းခ်ီဆြဲျပီး သူ႕ကုိလြမ္းၾက
ဒါရုိက္တာေတြက ရုပ္ရွင္ရုိက္ျပီး သူ႕ကုိလြမ္းၾက
ေတးေရးဆရာေတြက သီခ်င္းေရးျပီး သူ႕ကိုလြမ္းၾက
သူ႕စကားေတြဟာ ကဗ်ာစာသားေတြျဖစ္လာ
သူ႕ရုပ္ပံုေတြဟာ တီရွပ္ျဖစ္လာ
သူ႕နာမည္ဟာ လူငယ္ထုရဲ႕ ကုိးကြယ္ရာ
ျမဴႏွင္းေတြကို ေဖာက္ထြက္လာတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ပမာေပါ့
ဗမာျပည္ရဲ႕မီးရွဴးတန္ေဆာင္တဲ့

စေနသား !
ဇာတာဖြဲ႕ေပးတဲ့ နာမည္ထိန္လင္းတဲ့
အာရွတုိက္ၾကီးတစ္ခုလံုးမက
ကမၻာ့အျပင္ဘက္အထိ သူ႕နာမည္ဟာ အခုထိ လွ်ံတက္ထိန္လင္းလုိ႕။ ။

ေမာင္ေရခ်မ္း

ပဲ့တင္သံ ဂ်ာနယ္
အမွတ္ (၃၃) ၊ ၁၃ ရက္ ၊ေဖေဖာ္၀ါရီ ၊ ၂၀၁၄


No comments:

Post a Comment

ႏွစ္သက္စြာ ခံစားႏုိင္ပါေစ