ရွှေတိဂုံစေတီတော် ၊ စနေထောင့်မှ
အလိမ်အညာ အမှတ်တရတွေအတွက်
ဂိုသေ့ရဲ့ဖော့စ်ကို ငါ စားတယ်
ရိုင်းပျရန်လိုမှု မဖြစ်စေဘဲ
အထီးကျန်ဆန်ခြင်းဟာ အလေ့အကျင့်ဖြစ်လာလို့
ထင်ရာစိုင်းခွင့်ကို ငါ စားတယ်
ပဋိပက္ခကို အသွင်ပြောင်းဖို့
အောက်မှ အထက်သို့ ချဉ်းကပ်နည်းနဲ့
တစ်ယူသန် တတိယကမ္ဘာကို ငါ စားတယ်
ပြဿနာသစ်ပင်ကို နစ်နာချက်အရ
တပြေးညီ မုန်းတီးစွာ ငါ စားတယ်
ချွန်မြစူးရှတဲ့ ဘိုင်စကယ်စမုတ်တံတွေကို ကျော်လွန်ပြီး
ရစ်ချပ်ဒေါကင်းရဲ့တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သောမျိုးစေ့ကြောင့်
ဆက်သွယ်ရေး ကျွမ်းကျင်မှုမှာ
ဘုံတူညီချက် ရပ်တည်ရေးမှာ
လှုပ်ရှားပြောင်းလဲရေးသမားကို ငါ စားတယ်
ထိရောက်တဲ့နားထောင်ခြင်းလည်း မရှိ
တက်ကြွတဲ့ အကြမ်းဖက်ခြင်းလည်း မရှိ
ရောမမြို့ရဲ့ရေပြင်ပေါ်မှာတော့
ငါ မရေးထားတဲ့ ကိရဲ့စာကြောင်းတချို့ ရှိတယ်
အဲဒါကြောင့်…
လူ့တန်ဖိုးကို ယုံမှားသံသယဖြစ်လို့
အနားသတ်ဘောင်ခတ်ထားသော
ရှေးရိုးစွဲဒီမိုကရေစီကိုပါ ငါ စားတယ် ။ ။
မောင်ရေချမ်း
အာသီသမဂ္ဂဇင်း | အမှတ် ၂ အတွဲ ၁ |
စက်တင်ဘာ ၂၀၁၉
No comments:
Post a Comment
ႏွစ္သက္စြာ ခံစားႏုိင္ပါေစ