ကဗျာအလုပ်ပေါ် တစိုက်မတ်မတ်လုပ်နေတဲ့သူတစ်ဦးလို့ ကျနော်က သူ့ကို မြင်တာ ၊ အဲဒါကြောင့် သူနဲ့ စာအုပ်တစ်အုပ်အတူတူ ထုတ်ကြဖို့ လုပ်ခဲ့တာ ၊ ဒါနဲ့ ကဗျာအလုပ်ဆိုတာ ဘာလဲ ... ကဗျာနဲ့ စိမ်းတဲ့ တချို့တွေအတွက်က အဲဒီကဗျာအလုပ်ဆိုတဲ့ဟာကြီးက တကယ့်စောက်ပြဿနာကြီးပဲ ( ကဗျာအလုပ်ဆိုပြီး သီးသန့်ရှိသေးလား လို့ မေးတာမျိုးတောင် ရှိသေးတယ် ၊ တချို့လည်း ကဗျာဆိုတာ ဒီတိုင်းရေးလိုက်လို့ ရတဲ့ဟာမျိုးလို့ ထင်တဲ့ဟာတွေလည်း ရှိသေးတယ် ၊ ဒီတိုင်း ရေးဖို့ မပြောပါနဲ့ ဒီတိုင်း ဖတ်လို့တောင် ရတဲ့ စာပေအမျိုးအစားထဲမှာ ကဗျာမပါ,ပါဘူး) အဲဒီတော့ ဘယ်လို ဖတ်ရမလဲမှာဆိုရင် "ကင်းမြှီးကောက်ထောင်ပြီးဖတ်" ဆိုပြီး ရွဲ့မပြောရဲပါဘူး ၊ အတည်ပြောရရင်တော့ အားထုတ်ပြီး ဖတ်ရတာပါ
ကဗျာဖတ်ဖို့ ကဗျာဖတ်သူမှာ ကိုယ်ခံအားလိုပါတယ်
တကယ်တော့ ကဗျာရေးတဲ့ကိစ္စ ၊ ကဗျာဖတ်တဲ့ကိစ္စကို ပြောချင်တာ မဟုတ်ပါဘူး ကဗျာကို တစိုက်မတ်မတ်ရေးနေတဲ့သူတစ်ယောက်နဲ့ ကျနော် ကဗျာစာအုပ်တစ်အုပ် အတူတူ တွဲထုတ်ဖြစ်သွားပုံကို ပြောပြချင်လို့ပါ
ကျနော် ခန့်မှန်းမိသလောက်ဆိုရင်တော့ ...
အဲဒီလူက သေမှပဲ ကဗျာရေးတာကို ရပ်မယ့် သဘောရှိတယ် ဒါမှမဟုတ်လည်း တစ်နေ့နေ့ တစ်ချိန်ချိန်မှာ
အဲဒီငွေမရ ၊ ရွှေမရနဲ့ ကြိုးစားပမ်းစားလုပ်ရတဲ့ ကဗျာရေးခြင်းကိစ္စကြီးကို စိတ်နာပြီး ရပ်ချင် ရပ်သွားမှာပေါ့
အခုထိတော့ ... သူ ရေးနေတာ "မင်းမျက်ရည်ဟာ ကိုယ်ပါပဲ" ဆိုတဲ့ စီးရီးကတင် အပုဒ် (၁) ထောင်ကျော်နေပြီ
ရင်းနှီးမှုနဲ့ ပြောရရင် ဒီဘဲပေါ့ လေးစားသမှုနဲ့ ပြောရရင် ဒီကဗျာဆရာပေါ့ ၊ အဲဒီဘဲ အဲဒီကဗျာဆရာအောင်သက်ဦးနဲ့ အတိုင်းအတာက နည်းနည်းမကဘူး တော်တော်များတယ် လို့ ပြောရလိမ့်မယ် ၊ သူ့ကဗျာတွေထဲမှာ ပထမဆုံး စပြီး မှတ်မှတ်ထင်ထင် ဖြစ်သွားတဲ့တစ်ပုဒ်က "သမ္မတအိမ်တော်၌ လိင်ဆက်ဆံခြင်း" အဲဒီကဗျာက ၂၀၁၂ ခုနှစ်၀န်းကျင် ဖြစ်မယ်ထင်တယ် ၊ အဲဒီတုန်းက အဲဒီလိုကဗျာမျိုးတွေ ရေးတဲ့သူ သိပ်အများကြီး မရှိသေးပါဘူး နောက်ပိုင်းတော့ အထူးသဖြင့် ၂၀၁၅ နောက်ပိုင်းပေါ့ ကဗျာထဲကို လိင်အသုံးအနှုန်းတွေ လိုအပ်လို့ ဖြစ်ဖြစ် ၊ မလိုအပ်ဘဲ တမင်တကူးတကကြီး ဖြစ်ဖြစ် တစ်တစ်ခွခွတွေထည့်ရေးတဲ့သူတွေ ပိုများလာကြတာပဲ ၊ ထားပါတော့ အဲဒါက တခြားကိစ္စ။ အခု ပြောလိုတာက ကဗျာဆရာ(ကို)အောင်သက်ဦးနဲ့ စာအုပ်တစ်အုပ်အတူတူ လုပ်ဖြစ်သွားပုံကို ပြောချင်တာ။
ပထမဆုံး အပြင်မှာ လူချင်း စ,ဆုံဖူးကြတာတော့ ၂၀၁၆ ဗိုလ်အောင်ကျော်ရာပြည့်မှာပဲ ဧရာ၀တီတိုင်း မဲဇလီကုန်းမှာ ၊ ကျနော်က PEN Myanmar အဖွဲ့နဲ့ လိုက်သွားခဲ့တာ (အဲဒီပွဲမှာ အမှတ်တရကတော့ "အို ...နိုင်ငံသားတို့ စုပေါင်းအိပ်မက် မက်ကြစို့" ဆိုတဲ့ ဆရာမ
မသီတာ(စမ်းချောင်း) ဦးဆောင်တဲ့ တေးကဗျာ performance မှာပါ၀င်ခဲ့ရတာပဲ ..အခုနောက်ပိုင်းနှစ်တွေမှာ အဲဒီတေးကဗျာထဲက စာသားတွေကို မကြာခဏ ပြန်ပြန် သတိရမိနေတတ်တယ်) ကဗျာဆရာ(ကို)အောင်သက်ဦးနဲ့လည်း အဲဒီမဲဇလီကုန်း ဗိုလ်အောင်ကျော်ရဲ့ရွာမှာ လူချင်းစ,ဆုံကြပြီး ပိုရင်းနှီးသွားတယ် ဆိုပါတော့ ၊
အွန်လိုင်းမှာတော့ အရင်ကတည်းက သိခဲ့ပြီးသားပဲလေ။
ပိုရင်းနှီးလာတော့ စကားဘာညာ ပိုပြောဖြစ်လာတော့ သတိထားမိလာတာက အဲဒီလူရဲ့ ကဗျာအပေါ် အမြင် ဘာညာက ကျနော်နဲ့ သိပ်ပြီး ဝေးမနေဘူး ၊ တချို့အရာတွေ အမြင်တူ ၊ သဘောထားတူတယ်ပေါ့။ အဲဒီအချိန်လောက်ကတည်းက ...တစ်ချိန်ချိန်တော့ ကဗျာစာအုပ်တစ်အုပ်လောက် အတူတူ ထုတ်ဖြစ်ကြရင် ကောင်းမှာပဲလို့ တေး,ထားမိတာ ၊ နှစ်တော်တော်ကြာမှပဲ လုပ်ဖြစ်ကြတော့တယ် ၊
No comments:
Post a Comment
ႏွစ္သက္စြာ ခံစားႏုိင္ပါေစ